Bir köprü ufku seyrediyor

Bir saka ufka seyrediyor 

Nehirler sönmüş birer birer

Köylerde köprüler yetim kalmış

Tuzlu tuzlu doğuyor güneş

Kısır kalıyor bozkır

Ellerim kayıplara karışmış

Bulana aşk olsun, tutana?

Bilmiyorum, ölürüm herhalde

Evde kalmışa naz olurum

Dilsiz bir aşığa saz olurum

Belki geçerim herşeyden

Korkuyorum

Akşam kokuyorum

Buram buram

Çok keskin, göğsüm çizikler içinde

Naftalin kokuyor 

Yer yatağına uzanmış birkaç dilimlik köy çocukluğum

O köprünün üstünden geçiyorum koşarak 

Bir saka ufka seyrediyor

Dualarım siliyor biraz biraz

Tozlanmış mezar taşlarını

Ellerim titriyor

Ellerim kayıplara karışıyor 

Şafak ha söktü ha sökecek derken

Tuzlu tuzlu doğuyor güneş

Ellerim kaşınıyor

Sonra kayıplara karışıyor

Gözlerim pul pul

Silene aşk olsun, bakana?

Kısır kalıyor bozkır

Bayramlara muhtaç

Motorlar yutuyor kuş seslerini

İnat ediyorlar

Bir saka ufka seyrediyor

Kuruyor nehirler

Şiirler kuruyor

Yeşertene aşk olsun, yazdırana?

Bu karanlıkta

Ellerimi çırpsam dikkat kesilir

Bıraksam iki yana

Tutup kaldırıyor biri yanımdan

Ben kalıyorum 

Tüm mahmurluğumla

Ve ayak tabanlarım yokuş

Ellerim siyah

Suyu tutsam kirlenir

Yağmurlu günlerde

Çamaşır iplerinde

Ağırlaştıkca ağırlaşıyor

Ağzımda fısıltıyla şöyle

Ellerim terliyor

Siyahı akıyor

Çok ayarlı bir bozukluk avcumda

Islak metal kokusu sarıyor

Elden ele uzattığım düşlerimi

-Burdan kaç hüsran alırsınız-

Şaka bir yana

Bir saka ufka seyrediyor

Ve beklemekle dik tutuyorum

En çok omurgasını

Tozları elime parçalanan bir iskeletin

Mecalimi kaybediyorum

Senin uğruna

Sevmezdim ama 

Sobada pancarı

Bağlarken bir sakanın ayağına

Anılarımı kaybediyorum

Senin uğruna

Çocukken uçurttuğum

Tüm böcekleri 

Sana adıyorum

Horoz sesleriyle ovaladığım

Başağrıları mesela

İki şakağımdan 

Alnımın ortasına değin

Yeni keşfedilmiş topraklar gibi 

Mahsulleri katliam 

Kısır kalıyor bozkır

Ayak tabanlarım yokuş

Sana gelirken kesiliyor

Sözüm çığlıklarıyla kuşların

Motorların intikamı biniyor omuzlarıma

Rüya vakitlerimde

Çeşme başlarında arıyorum

Sakladıklarını

Konuşana aşk olsun, susana?

Kuruşlar yetmiyor hatırlamalarına

Ayağımdaki yokuş karartıyor sularımı

Nehirler kuruyor

Gökyüzü tükürüyorum yüzüme

Tüm kabahatlerimi

Mendilinle siliyorum

Rüyamdan arta kalan

O sarı tarlalardan

Koşuyorum

Balonların direklere hapseldildiği

Sokaklara değin

Yokuş vuruyor ayaklarıma

Bir saka ufka seyrediyor

Yufkalar seriliyor saclara

Seçemiyorum yaptıklarımı

O resmi çekerken elim titriyor 

Bütün resim parlıyor gökyüzünden 

Ama bu akşam seni hatırlatıyor

Bu köpek havlamaları

Biriktirdiklerimi kaybediyorum

Senin uğruna

Bir keşkeye aşk olsun, umuda?

Tuzlu tuzlu doğuyor güneş

Köprü yetim kalıyor

Ve tam ortasında bağlanıyor

Nefes, tüm şahitliklerine

İşte orda 

Susana aşk olsun, susana azap

Ve bana geliyordur

Sana söylediklerim

Dönüp dolaşıp

Sen sustukça vakit dağ oluyor

Gelip geçiyor borcu ödenmeden

Yüksekçe, durduğum yer  

Sağım, solum, önüm, ardım gebe

Doğursa çatlayacak

Kopmadan sapsarı bir kıyamet

Bir saka daha ufka seyrediyor

Bir kalemi kırık ben kalıyorum

Bir kanadı kırık saka

Kısır kalıyor bozkır