Bir şekilde hayat devam ediyor,
martılar şehre adapte olmasını iyi biliyorlar
ışıklardan görünmüyor evinin yolu
kulağımızda aynı ezan,
geceleri aynı köpeğin sesine uyanacak kadar yakın
uyanışlarımız aynı zamana denk düşüyor,
geceye iç çekişlerimiz
akrabadır ihtimal, yağan yağmurlar
aldığımız nefesler
aynı buluttan, aynı ağaçtan...
ayı güneşi yıldızları geçtim
büyüdükçe yalnızlaşıyor varlıklar
yalnızlaştıkça susuyor
kaderimin güleceği tutsa,
kardeşti çürüyeceğimiz topraklar
***
Berekettir diye balkonuna çıktığım bu yağmurlu gece
turuncu biraz ya da kirli
denizden ya da ısınan insanların bacalarından,
belki de
yağmurun sesine odur diye uyanıp
yüreğinin ateşiyle sigara yakanlardan gelen
sisli bir gece
dalgalar, huzurlu uykular,
ümitler ve üzülmeler yükseliyor göğe
ve terkedemen dünyayı
yeniden düşüyor
berekettir diye çıkıyoruz balkonuna
yağmuruna kadar kirlettiğimiz dünyayı
temizleyecek bir şey kalmadığında
belki deyip inanarak uyuyoruz yarınına
***
Yorumlar
Yorum Gönder